Pilawa

Ewelina Pilawa


*Z miesięcznika "Nasz Przemyśl" (luty 2015)*
Po to mam Ciebie Dla R. Po to mam Ciebie ażeby pamiętać po co chodzę po co się uśmiecham Po to mam Ciebie ażeby tłumaczyć każdy młody ranek i każdą noc starą Po to mam Ciebie ażeby wyjaśniać po co brak tchu jest i po co jest oddech Po to mam Ciebie ażeby się stawać by się znów pośpiesznie na istnienie godzić	*** Jeszcze mi dymem pachną włosy po tym pożarze naszych ciał i podmuch wiatru – pocałunku wznieca leciutko tamten żar Jeszcze się tli iskierka żądzy jeszcze migoce w splocie dreszcz choć zastygają nasze dłonie dogasa popiół naszych drżeń

*Z miesięcznika "Nasz Przemyśl" (marzec 2013)*
Mój dom Mój dom uśpiony rozmowy w szufladach uśmiechy za szafą konfitury w letargu Mój dom senny przeciąga się jak kotka gdy gość przypadkowy nie proszony Mój dom wywietrzony z zapachów i pragnień kamienieje na odgłos kroków nie Twoich	Podróżuję po Tobie Podróżuję po Tobie jak palcem po mapie Odkrywam lądy czoła i rośliny placów co mi oplatają skronie znajduję wyspy pleców i zasypiam na nich słońca oczu mnie budzą do dalszej podróży Podróżuję po Tobie za trzy horyzonty szukam wody dotyku i dostaję burzę podróżuję jak Kolumb i nie wiem gdzie dojdę a miłość Twoja mała że patrzę przez lupę