Tchórzewska-Roch

Słowo

Anna Tchórzewska-Roch

Obejrzyj: "Mam takie miejsce" - słowa Anna Tchórzewska-Roch, muzyka i wykonanie Jerzy Gągoł


Z miesięcznika "Nasz Przemyśl" (luty 2015)
Oczekiwanie Jeżeli przyjdzie… powiem mu, że moje ciało stęsknione jego dotyków nie było cierpliwe jeżeli przyjdzie… powiem mu, że roztrwoniłam słowa przeznaczone dla niego jeżeli przyjdzie… powiem mu, że czekałam na niego całe życie jeżeli… jeżeli… Przyjdzie.	Stara miłość Nasza miłość już stara jest wiele przeszła nim z nami osiadała, z niejednego pieca jadła chleb beczkę soli z tym chlebem zjadła. Przez lata nabrała patyny. Jest jak kapcie ciepłe, wygodne, nie obnosi się z tym przed światem, bo to dzisiaj jest takie niemodne. Nie jest żądna władzy ani sławy i gadżetów, by życiem się bawić. Tej miłości, potrzebna jest …miłość, jak tlen

Z miesięcznika "Nasz Przemyśl" (sierpień 2011)
Szczęście Nie pytajcie mnie co to szczęście Nazwać go nie umiem Wiem jednak gdzie ono jest… W wiosennym deszczu Psich oczach Wiatru szumie We łzach Uśmiechu Bolącym zębie Czesaniu włosów Każdym kolejnym oddechu Kolorze kochanych oczu W miarowym tykaniu zegara W transformacji obłoków Puszystym śniegu i w deszczu W każdym kolejnym kroku Jest jeszcze w skwarze słońca Łyku wody Smaku porannej kawy Leżeniu na trawie i piciu soku Z kotem zabawy I jeszcze w wieczornej ciszy i łagodności poranka A także w kropli słodkiej krwi, gdy pęknie ci w ręce szklanka Jest tuż obok, we wszystkim…jeśli się tym cieszycie Jest w tobie, we mnie, w nim Szczęście to…życie	Upał w Cisnej W zacisznym kącie „Siekierezady” Przycupnął mały rzeźbiony czort Zwykle po nocy baraszkujący Skrył się przed żarem w najdalszy kąt Drewniane strzygi zgarbione śmiesznie Ścierają z twarzy słonawy pot Szukają cienia, gdzie by tu jeszcze Nad Cisną zawisł słoneczny krąg Zapach rozgrzanych bieszczadzkich łąk Zniewala słodkim zapachem ziół Każde stworzenie czeka na chłód Na noc, na cień, na noc A ja się kąpię w promieniach słońca Wyciągam ręce odsłaniam twarz Gładzę rozgrzane kamienie na stoku W zimnym potoku zanurzam twarz Słońce okrągłe jak bochen chleba Wypełnia żarem najdalszy kąt Niczego więcej mi nie potrzeba Prócz śpiewu ptaków, zapachu łąk